Andrea Orcel: "UniCredit stapt uit Generali." Gaat dat ook met Mediobanca gebeuren? En wanneer?

Andrea Orcel , CEO van UniCredit, heeft zijn voornemen aangekondigd om zijn belang in verzekeringsmaatschappij Generali geleidelijk af te stoten en zich op middellange termijn terug te trekken. Tijdens zijn toespraak op de jaarlijkse CEO-conferentie van Mediobanca omschreef Orcel het belang van 6,7% van UniCredit als een financiële investering, niet als een strategische .

Het is echter moeilijk om deze keuze niet een bredere betekenis te geven: het uittreden van Generali in dit stadium staat gelijk aan een stap terug in de confrontatie tussen aandeelhouders en het bestuur van het in Triëst gevestigde bedrijf. Een belangrijke stap, aangezien UniCredit begin april de lijst van Francesco Gaetano Caltagirone in de vergadering had gesteund en daarmee impliciet kritiek had geuit op de continuïteit die CEO Philippe Donnet vertegenwoordigde.

Zelfs de invloed die UniCredit uitoefende op de raad van bestuur van Mediobanca, wat leidde tot het uitstel van de vergadering waarin over de mogelijke verkoop van Banca Generali zou zijn gestemd, toont aan dat de bank onder leiding van Orcel geen passief subject is in het Italiaanse bankwezen . Het aandeel van 4% in Mediobanca, dat hij rechtstreeks en via Generali in handen heeft, blijft zwaar wegen. Echter, in het belangrijkste spel dat hij zich heeft ingezet – UniCredit tot een belangrijke speler in het Europese banklandschap maken – lijkt de manager vandaag de dag duidelijk in de problemen te zitten.

Ops op Banco Bpm en de gouden machtsknoop

De andere grote open partij betreft Banco Bpm . Het door UniCredit aangekondigde openbare aanbod tot omwisseling heeft de aandacht getrokken van de Italiaanse regering en de Europese Commissie, die om verduidelijking vroeg over de toepassing van de gouden macht, ook op transacties tussen Italiaanse bedrijven.

De regering reageerde hierop door te stellen dat de bescherming van spaargelden als een zaak van nationale veiligheid kan worden beschouwd . Ook werd aangegeven dat, hoewel het om Italiaanse entiteiten gaat, het hoge aandeel buitenlands kapitaal in het aandelenkapitaal van UniCredit – ongeveer 60% – een mogelijk beroep op de gouden macht rechtvaardigt.

In dit scenario heeft Orcel aangegeven dat het overnamebod, bij gebrek aan een stabiel regelgevingskader, niet kan worden voortgezet . Een duidelijke positie, die de verwachtingen ten aanzien van de uitkomst van de operatie tempert.

Een te gebruiken kapitaal en een voorwaardelijke groei

UniCredit beschikt over een kapitaaloverschot van circa 10 miljard euro . Een reserve die kan worden gebruikt voor strategische overnames of, als alternatief, voor een hogere dividenduitkering aan aandeelhouders vanaf 2027.

Mocht de operatie rond Banco Bpm worden stopgezet en er geen nieuwe concrete manieren worden gevonden om deze bron te benutten, dan zou de enige haalbare optie zijn om de beloning voor beleggers te versterken. Dit zou echter een tegenslag kunnen betekenen voor de ambitie om van UniCredit een pan-Europese speler te maken .

De situatie van UniCredit is niet geïsoleerd. Ook andere banken op het continent opereren in een nationale context die hun expansiemogelijkheden beperkt. Overtollig kapitaal wordt in deze gevallen eerder een operationele beperking dan een strategische hefboom.

De grenzen van bankprotectionisme

De houding van de Italiaanse autoriteiten, die doorgaans het binnenlandse eigendom van bankinstellingen beschermen, weerspiegelt een aanpak die ook door andere Europese regeringen wordt gedeeld, zoals die van Duitsland, Spanje en Portugal.

Deze keuzes staan ​​echter in contrast met de lijn die de Europese Centrale Bank en de Europese Commissie trekken , die streven naar meer integratie en consolidatie van de continentale bankensector.

Het risico bestaat dat deze 'nationale' (of, als u dat liever wilt, 'soevereinistische') logica instellingen dwingt om kleiner te zijn dan nodig is om op wereldschaal te kunnen concurreren. Hierdoor worden groeiprojecten afgeremd en de marges verkleind om efficiëntere diensten tegen lagere kosten te kunnen aanbieden.

Strategische beoordeling van Orcel: tactische manoeuvres en onopgeloste ambities

De strategie van Orcel lijkt een duidelijk onderscheid te maken tussen twee benaderingen : enerzijds tactische operaties met doelstellingen op korte termijn – zoals de investering in Generali, die nu wordt verkocht – en anderzijds meer strategische projecten , zoals de integratie met Banco Bpm, maar ook de openingen naar Commerzbank en Alpha Bank, die echter botsen met politieke en institutionele beperkingen.

Tot nu toe zijn de beste resultaten behaald met tactische initiatieven . Integendeel, bredere industriële plannen hebben moeite om voet aan de grond te krijgen. Vooral bij de meest ambitieuze uitdaging die Orcel zich heeft gesteld – het omvormen van UniCredit tot een pan-Europese groep – duiken duidelijke problemen op.

De kwestie van de resterende aandelen blijft open. Zal UniCredit na de exit uit Generali ook haar belang in Mediobanca behouden of verkopen? En zo ja, wanneer? Voor, tijdens of na een mogelijke transactie met Montepaschi?